daheimgeblieben

 

 

Δεν μπορούν όλα να είναι φως, αυτό σκέφτομαι φτάνοντας στη γωνία Μαρτίου και Όλγας. Έτσι, Όλγας σκέτο. Δεν μπορούν όλα να είναι φως, ούτε όλες βασίλισσες. Κοιτάζω τη σκιά ενός τεράστιου δέντρου πάνω σε έναν τοίχο, μοιάζει με μανιτάρι, αλλά είναι απλώς μια σκιά. Δεν μπορούν όλα να είναι φως, ξαναλέω από μέσα μου, δεν μπορεί όλα να είναι το εκτυφλωτικό πυρηνικό μανιτάρι της ατελείωτης θετικότητας που λυσσομανάει ξεριζώνοντας τα σκοτεινά μας δέντρα, που ξεκολλάει τις στέγες, ώστε τίποτα να μην φέρνει αντίσταση στο φως, καμιά σκιά πουθενά και το σκοτάδι με ηλίαση στον δρόμο. Ευτυχία, μόνο ευτυχία, χωρίς όρια, πακέτο unlimited, σερφάρετε όσο θέλετε, απεριόριστα, δεν μπαίνει κόφτης, ο θάνατος φαντάζει σαν μια προσβολή στα πακέτα μας, ποιος είστε κύριε που μας κόβετε τα giga unlimited weekend στη μέση με γκατζετάκι το δρεπάνι σας; Θέλω να πω ότι το αγαπώ το σκοτάδι σου, Sigmund, με συγκινεί που καταπιάστηκες με αυτό, που δεν προτίμησες το μεγαλείο μιας πύλης, μα στράφηκες στις καταπακτές, στα μανιτάρια που φυτρώνουν μέσα στη σκοτεινιά και τη μούχλα, που υψώνουν το μικρό τους ανάστημα στην ομίχλη του ονείρου. Ίσως εσύ ο ίδιος να θέλησες να σκύψεις στο σκοτεινό πηγάδι μέσα σου, για να καθρεφτιστείς στον πάτο. Εκεί συναντιόμαστε όλοι μας.  

In den bestgedeuteten Träumen muß man oft eine Stelle im Dunkel lassen, weil man bei der Deutung merkt, daß dort ein Knäuel von Traumgedanken anhebt, der sich nicht entwirren will, aber auch zum Trauminhalt keine weiteren Beiträge geliefert hat. Dies ist dann der Nabel des Traums, die Stelle, an der er dem Unerkannten aufsitzt. Die Traumgedanken, auf die man bei der Deutung gerät, müssen ja ganz allgemein ohne Abschluß bleiben und nach allen Seiten hin in die netzartige Verstrickung unserer Gedankenwelt auslaufen. Aus einer dichteren Stelle dieses Geflechts erhebt sich dann der Traumwunsch wie der Pilz aus seinem Mycelium.

 

Sigmund Freud: Die Traumdeutung